Historia

Historia tej wyspy sięga średniowiecza

W tamtym okresie była jedynie niezbyt dużą kępą przybrzeżną, ale pełniła bardzo ważną funkcję. Właśnie przez wyspę prowadziło najwygodniejsze miejsce do przeprawy przez Odrę, a także najstarszy szlak komunikacyjny ze wschodu na zachodni brzeg rzeki.

W 1299 zbudowano drewniany most. A na bagnistej drodze do Dąbia powstawał nasyp z kamieni. Z tego powodu, trakt zaczęto później nazywać Gross Stein Damm (Wielka Kamienna Grobla). Dziś most nazywamy Mostem Długim, a trakt - ulicą Gdańską.

W 1727 roku przy Parnicy zbudowano kamienną bramę, nazywaną Parnicką. W tym samym roku powstała przy stoczni Brama Kozia. W połowie XIX na miejscu wałów ziemnych powstały ulice: Wallstrasse i Parnitzstrasse.

Układ ulic, którymi możemy dzisiaj spacerować pochodzi z czasów króla Fryderyka Wilhelma I (1729-1738). Na przełomie XIX i XX wieku na Łasztowni powstała nowa zabudowa, w stylu secesyjnym. W tym okresie powstało także wiele domów przeznaczonych dla robotników, gmachów fabrycznych i obiektów usługowych i produkcyjnych. Największą budowlą była cukrownia, wzniesiona przy ul. Władysława IV. W tym samym okresie powstał również gmach zarządu portu strefy wolnocłowej, który istnieje do dziś.

Wojenne zniszczenia

Po nalotach alianckich od 1942 do 1944 roku, większość budynków na Łasztowni zostało zniszczonych.

Po zakończeniu wojny na ul. Grosse Lastadie (ul. Energetyków) uruchomiono komunikację miejską. Budynki publiczne, które najmniej ucierpiały w trakcie nalotów i udało się je szybko wyremontować to: Urząd Celny, kościół Chrystusa Króla oraz kościół św. Gertrudy (obecnie kościół św. Trójcy).

Odbudowa

Prawdziwe prace remontowe ruszyły tak naprawdę dopiero w latach sześćdziesiątych.

Poszerzono ul. Wielką, Gdańską i Energetyków. Na ulicy Energetyków pojawiło się torowisko tramwajowe, dzięki któremu Energetyków stała się ulicą z prawdziwego zdarzenia. Bezkolizyjną, z dwiema jezdniami. Wybudowano też Most Portowy na Parnicy. Gruntowny remont przeszedł kościół św. Gerdtrudy.